Dongeng nyaeta wangun karya sastra anu mangrupa carita dina basa lancaran anu eusina ngandung unsur pamohalan (Teu asup akal).
Ciri dongeng jaman baheula:
- Teu kanyahoan saha pangarangna
- sumebarna sacara lisan
- Umumna caritana istanasentris (carita jaman karajaan)
- Mangrupakeun carita fiksi
Rupi-rupi Dongeng:
- Fabel (Dongeng anu nyaritakeun Sasatoan)
- Parabel (Dongeng anu nyariytakeun kahirupan anu umumna janten ciri hiji tempat)
- Myte ( Dongeng anu nyaritakeun halna mistis/gaib)
- Sage (Dongeng anu nyaritakeun carita kapahlawanan)
- Sasakala (Dongeng anu nyaritakeun asal muasal tempat, barang, atawa tempat)
